W wydanej publikacji znajdą się artykuły naukowców i praktyków, w tym prof. dr hab. Piotra Franaszka z Uniwersytetu Jagiellońskiego, prof. dr hab. Pawła Graty z Uniwersytetu Rzeszowskiego, prof. dr hab. Grzegorza Ostasza z Politechniki Rzeszowskiej, dr hab. Grzegorza Zamoyskiego, prof. Politechniki Rzeszowskiej, dr hab. Mariusza Ruszela, prof. Politechniki Rzeszowskiej, dr Bartosza Pasterskiego, Tymoteusza Pruchnika - Prezesa Gas-Traiding SA, dr Volodymyra Dolinovskyego z Centralnego Państwowego Archiwum Historycznego Ukrainy we Lwowie (oddział akt dawnych), Barbary Olejarz - Dyrektor Muzeum Przemysłu Naftowego i Gazowniczego w Bóbrce, Michała Góreckiego - pracownika Muzeum oraz mgr Anny Kozickiej-Kołaczkowskiej - redaktorki Instytutu Polityki Energetycznej.
Jak mówi prof. Piotr Franaszek: „Historia polskiego, a zarazem światowego przemysłu naftowego rozpoczęła się na ziemiach polskich pod zaborem austriackim, czyli w Galicji – północnej prowincji monarchii austriackiej. Był to jeden z najsłabiej zindustrializowanych regionów państwa. Do unowocześnienia gospodarki i społeczeństwa galicyjskiego mogła przyczynić się nowa gałąź przemysłu, jaką był przemysł naftowy.”
Tematyką podejmowaną przez autorów jest historia przemysłu naftowego od czasów Ignacego Łukasiewicza, poprzez okres galicyjski, następnie po odzyskaniu niepodległości i po zakończeniu II wojny światowej. W czasopiśmie znajdą się także artykuły opierające się na materiałach archiwalnych. Taki charakter posiadają teksty opisujące lwowskie czasopismo „Nafta”. które wychodziło w latach 1893-1914 oraz wskazujące na najważniejsze materiały archiwalne dotyczące problematyki przemysłu naftowego w Galicji, które znajdują się w lwowskich zbiorach.
Prof. Piotr Franaszek określił Ignacego Łukasiewicza jako „(…) odkrywcę, innowatora i wynalazcę. Zbudował [Łukasiewicz] podstawy współczesnego sektora naftowego, który przyczynił się do rozwoju cywilizacji. Dzięki swojej ciężkiej pracy i przedsiębiorczości został milionerem. Jednak nadal pozostał skromny i dobry człowiekiem, nauczycielem młodych, społecznikiem, politykiem i patriotą. Jego postać na stałe zapisała się na kartach historii gospodarczej światowego sektora energii. Łukasiewicz swoją przedsiębiorczością starał się zarażać innych ludzi. Wiedział, że ropa naftowa daje potencjał, który powinien służyć ogółowi społeczności. Rozwój przemysłu naftowego postrzegał jako szansę do tworzenia kolejnych firm, do czego namawiał innych. Nie bał się konkurencji, lecz dążył do tworzenia nowych podmiotów, które mogłyby ze sobą współpracować. Potrafił pogodzić we współpracy z innymi własną innowacyjność i indywidualizm. Jego postawa pełna kreatywnego i nieszablonowego podejścia do rzeczywistości połączona z wytrwałością oraz pracowitością stanowi nie tylko wzór godny do naśladowania, ale również jest drogowskazem do osiągania sukcesu. Współcześnie pracodawcy poszukują pracowników obdarzonych cech, którymi charakteryzował się Ignacy Łukasiewicz. Pokazał on, w jaki sposób wykazywać odwagę w myśleniu i przekraczać bariery, które tworzone są głównie w naszych umysłach”. Na wspomniane cechy osobowości Wielkiego Polaka w kontekście wzorca do naśladowania zwracają uwagę w swoich artykułach autorzy specjalnego wydania czasopisma. W jednym z tekstów znajdzie się opis Muzeum Przemysłu Naftowego i Gazowego im. Ignacego Łukasiewicza w Bóbrce. Jest to zabytek o randze światowej, od 2018 roku pomnik historii, pretendujący do uznania za element światowego dziedzictwa UNESCO.
Obecnie z artykułami w wersji polskojęzycznej można zapoznać się na stronie Instytutu Polityki Energetycznej im. Ignacego Łukasiewicza (www.instytutpe.pl/historia-sektora-energii-2022) Specjalny numer czasopisma Energy Policy Studies trafi do wielu renomowanych bibliotek uczelnianych w Polsce i na świecie. Koordynatorem projektu jest dr inż. Artur Stec z Politechniki Rzeszowskiej.
