Toć to ropa!…
Aptekarz i krew Ziemi
mgr Anna Kozicka-Kołaczkowska
Instytut Polityki Energetycznej im. Ignacego Łukasiewicza
STRESZCZENIE
Ropą naftową do połowy XIX wieku nie interesowali się uczeni chemii analitycznej, uważając za niecelowe eksperymentowanie z eksplozywnym związkiem chemicznym o niszowej wartości użytkowej. Odkrycie potencjału ropy naftowej jest zasługą polskich farmaceutów Ignacego Łukasiewicza i Jana Zeha, którzy w laboratorium apteki dokonali rozbioru chemicznego ropy naukową metodą destylacji frakcjonowanej.
Wyosobnienie z ropy frakcji nafty wykorzystał Ignacy Łukasiewicz, tworząc nowatorską konstrukcję lampy. Oświetlanie tanią naftą stało się ideą odkrywcy, który przy pomocy polskich inwestorów zorganizował w roku1854 pierwszą kopalnię ropy i rafinerię, kładąc podwaliny pod przemysł górnictwa naftowego i petrochemii. Lampa Łukasiewicza, wchodząc do masowego użytku, zainicjowała globalny popyt na ropę.
Relacje historyków polskich i austriackich na temat pionierskiej w tej mierze roli Łukasiewicza, wspierają argumenty z dziedziny fizyki i chemii analitycznej opracowane przez Wojciecha Roeske, który demistyfikuje amatorskie, intuicyjne metody oczyszczania ropy poprzedników Łukasiewicza, dokumentuje zasługi Polaka jako pioniera – antenata przemysłu naftowego wywodzącego się z tradycji polskiej farmacji.
CAŁY ARTYKUŁ 02/2022/HSE (PDF)
Sponsorem strategicznym projektu jest Bank Gospodarstwa Krajowego, natomiast partnerem Fundacja PGE.
